È dinto 'o mare,
addò 'nu pensier va a murì.
Addò 'e gabbiani, 'e gljuorno,
s'appiccechene co' viento.
'E nn'ammurate ncoppa 'a 'nu muretto,
che scenno a picca ncop all'onna,
se vasene e s'accarezzano
sotto 'a luna lucente.
È dinto 'e viche 'e chesta città
ca s'appiccene 'e pensier
nzieme 'o cafè 'a primma matina.
So' radice, ca nun se ponno scurdà...
È na terra ca te piglia o core,
l'anema, o suonn e pure a fantasia.
Napule te trase proprio dinto 'e vene!
E 'e surrise de' napulitani
t'e puort appriesso pe tutt'a vita.
"La terra dei fuochi" se chiamma accussì
pecchè quanno t'abbraccia,
te dà tutt'o calore ca...
sulo 'na mamma te pò dda!
'E nn'ammurate ncoppa 'a 'nu muretto,
che scenno a picca ncop all'onna,
se vasene e s'accarezzano
sotto 'a luna lucente.
È dinto 'e viche 'e chesta città
ca s'appiccene 'e pensier
nzieme 'o cafè 'a primma matina.
So' radice, ca nun se ponno scurdà...
È na terra ca te piglia o core,
l'anema, o suonn e pure a fantasia.
Napule te trase proprio dinto 'e vene!
E 'e surrise de' napulitani
t'e puort appriesso pe tutt'a vita.
"La terra dei fuochi" se chiamma accussì
pecchè quanno t'abbraccia,
te dà tutt'o calore ca...
sulo 'na mamma te pò dda!