Napule nascette pe n'ommo ca mpazzette.
Ve parlo 'e nu pittore ca pe spasso e ffollia,
nu bellu ghiuorno decidette 'e fa' na pazzaria.
Don Totore che facite?" Curiuso addimannaje.
Don Genna', tengo che ffa' nu fatto gruoss'assaje!”
“aggi' 'a fa' na cosa: 'a ggente s'ha dda stupì”
'o munno ha ddà parlà: i' voglio sbalurdì.”
"Overo? Ma che ddicite, ma nun facite guaje!”
'A verità i' stesso llà ppe llà 'o scunsigliaje."
Ma isso capa tosta, ahimè se 'ntestardette;
'o quatro accumminciaie e cunsiglie nun vulette.
Cu na tinta blu; fra ciento e cchiù ttubette,
comme niente fosse 'o mare dipingette.
"Me serve ancora celeste, nun tengo cchiù cculore.
Mme putite aiutà? V' 'o ccerco pe favore!"
"Don Totore bello. I' v' 'a desse pure na mano.”
“Ma addò 'o vvaco a piglià. Diciteme, è luntano?”
Ll'artista frasturnato e nnu poco sfastediato,
dicette:" va buo', mo vengo..." e sparette nquartato.
C'aveva cumbinato, chillu miezo squilibrato!
S'era arrubbato 'o cceleste 'e ll'uocchie
d' 'e ffigliole ca stevene addormentate.
'A tela a ll'intrasatto azzurra se facette...
...e ffuje accussì ca a Nnapule 'o cielo accumparette.
E po' mmentaje 'o golfo illuminato d' 'a luna chiena;
pe 'o fa bbello tunno s'ispiraje 'o ventre d' 'a Maddalena.
"Ma ll'avite fernuto...", dicette curiuso assaje
Isso senza da' risposta, mmanco me guardaje.
Scurgenno na cummara affacciata a nu balcone,
Totore apprufuttaje e nun perdette ll'occasione.
Nu cunto se facette, murmulianno fra se e sse.
"I' mo ce provo: veco si 'o pozzo avè."
"Donna Rituccia cara, dinto a 'stu panaro...”
mettite 'o seno vuosto. Ve prego, è ppe n'affare.”
Nun ve ll'avesse chiesto, ma vuje mme provocate”
“E mo ve ll'aggia dicere...perdunateme...abbondate."
"Carissimo Totore, vuje mme lusingate...
“nu minuto e v' 'o dongo." "Donna Ritu' acalate!"
Chella pasta morbida c' 'o marrone ammischiaje.
"Don Genna', chisto è 'o Vesuvio." I' mme meravigliaje.
...e nun saccio si svenette, restanno senza fiato;
però nu fatto è ccerto, rummanette stupetiato.
E po' quanta scugnizze scennettene p' 'a via:
perfino Maria Betta fernette 'e fa' 'a cazetta.
Tonino 'o sfaticato, sbuffanno se sscetaje:
“Acchiappa chistu sbuffo"...e Ttotore ll'acchiappaje.
Ncapo 'o Vesuvio, 'o pennacchio isso mettette.
"Guagliù, evviva Napule!", allero assaje dicette.
Accussì nascette Napule: 'o quatro fuje completato.
È ll'opera 'e nu grand'artista: 'o pataterno ll'ha criato.
Ve parlo 'e nu pittore ca pe spasso e ffollia,
nu bellu ghiuorno decidette 'e fa' na pazzaria.
Don Totore che facite?" Curiuso addimannaje.
Don Genna', tengo che ffa' nu fatto gruoss'assaje!”
“aggi' 'a fa' na cosa: 'a ggente s'ha dda stupì”
'o munno ha ddà parlà: i' voglio sbalurdì.”
"Overo? Ma che ddicite, ma nun facite guaje!”
'A verità i' stesso llà ppe llà 'o scunsigliaje."
Ma isso capa tosta, ahimè se 'ntestardette;
'o quatro accumminciaie e cunsiglie nun vulette.
Cu na tinta blu; fra ciento e cchiù ttubette,
comme niente fosse 'o mare dipingette.
"Me serve ancora celeste, nun tengo cchiù cculore.
Mme putite aiutà? V' 'o ccerco pe favore!"
"Don Totore bello. I' v' 'a desse pure na mano.”
“Ma addò 'o vvaco a piglià. Diciteme, è luntano?”
Ll'artista frasturnato e nnu poco sfastediato,
dicette:" va buo', mo vengo..." e sparette nquartato.
C'aveva cumbinato, chillu miezo squilibrato!
S'era arrubbato 'o cceleste 'e ll'uocchie
d' 'e ffigliole ca stevene addormentate.
'A tela a ll'intrasatto azzurra se facette...
...e ffuje accussì ca a Nnapule 'o cielo accumparette.
E po' mmentaje 'o golfo illuminato d' 'a luna chiena;
pe 'o fa bbello tunno s'ispiraje 'o ventre d' 'a Maddalena.
"Ma ll'avite fernuto...", dicette curiuso assaje
Isso senza da' risposta, mmanco me guardaje.
Scurgenno na cummara affacciata a nu balcone,
Totore apprufuttaje e nun perdette ll'occasione.
Nu cunto se facette, murmulianno fra se e sse.
"I' mo ce provo: veco si 'o pozzo avè."
"Donna Rituccia cara, dinto a 'stu panaro...”
mettite 'o seno vuosto. Ve prego, è ppe n'affare.”
Nun ve ll'avesse chiesto, ma vuje mme provocate”
“E mo ve ll'aggia dicere...perdunateme...abbondate."
"Carissimo Totore, vuje mme lusingate...
“nu minuto e v' 'o dongo." "Donna Ritu' acalate!"
Chella pasta morbida c' 'o marrone ammischiaje.
"Don Genna', chisto è 'o Vesuvio." I' mme meravigliaje.
...e nun saccio si svenette, restanno senza fiato;
però nu fatto è ccerto, rummanette stupetiato.
E po' quanta scugnizze scennettene p' 'a via:
perfino Maria Betta fernette 'e fa' 'a cazetta.
Tonino 'o sfaticato, sbuffanno se sscetaje:
“Acchiappa chistu sbuffo"...e Ttotore ll'acchiappaje.
Ncapo 'o Vesuvio, 'o pennacchio isso mettette.
"Guagliù, evviva Napule!", allero assaje dicette.
Accussì nascette Napule: 'o quatro fuje completato.
È ll'opera 'e nu grand'artista: 'o pataterno ll'ha criato.