Ddio, perduoneme si me piglio 'a cunferenza:
sto' ccà a mmane giunte a tte cercà perdono.
Si tiene tiempo, te prego damme udienza,
te parlo a nomme mio...e ati pperzone.
Pur'i so' stanca 'e tutta ll'insolenza
'e chi nun perde maje ll'occasione,
'e fa' male e ppretenne ll'abbondanza
e mmanco 'o ssuvierchio lle va bbuono.
Stongo ccà addenucchiata a tte pprià,
te cerco scusa p' 'a cattiveria d' 'a ggente.
Tenimmo nterra nu ciardino ncantato,
ma è addeventato nu nivo 'e serpiente.
Tu c'hê rialato ll'azzurro d' 'o mare
e nnuje avimmo tignuto 'e russo ll'acqua chiara.
C'hê dato a vocca pe ce fa assaporà 'o mmiele
e nnuje mmece vulimmo masticà fiele.
C'hê dato 'e rrecchie pe ce fa sentere ll'allucche
'e chi sente dulore, 'e chi sta suffrenno.
C'hê dato 'e mmane pe ce fa da' carezze
e nnuje damme pacchere a cchi sta patenno.
Cu 'a vocca spisso ghiastemmammo
e qquanta vote ce sputammo nfaccia.
Ce guardammo comm'a ttanta nemice,
mmece e ce regnere 'e vase e abbracce.
'O mmale ca nterra stammo patenno,
sta facendo troppe, tanta muorte.
Giuvene, viecchie e ccriature appena nate,
stanno luttanno cu na mala sciorta.
Bbuone, bbrutte, bbelle e mmalamente,
cercammo 'e nzerrà 'o male 'int'â na morza.
Aiutece si può, miettece 'a mana toja,
pecché 'e luttà c'ammanca 'a forza.
I' stongo ccà a parlà cu tte llà ncoppa,
ma songo sulo na lucella ncopp'â terra.
Che ssongo i' a ccunfronto a tte:
nu sciore piccerenillo 'int'â na serra.
Ma tu ca vuò bbene a ttutte 'e figlie,
cumpatisce chi nun sape chello che ffà.
Te mploro pe mme e ppe tutte nuje
stamme a ssentere, stongo ccà a tte prià.
Madonnina bella 'stu manto tuojo mmaculato,
stiennelo comm'a nu velo ncopp'ê peccate.
Prutiegge a cchi tene 'o core affaticato,
si può perduone...'sti figlie addulurate.
sto' ccà a mmane giunte a tte cercà perdono.
Si tiene tiempo, te prego damme udienza,
te parlo a nomme mio...e ati pperzone.
Pur'i so' stanca 'e tutta ll'insolenza
'e chi nun perde maje ll'occasione,
'e fa' male e ppretenne ll'abbondanza
e mmanco 'o ssuvierchio lle va bbuono.
Stongo ccà addenucchiata a tte pprià,
te cerco scusa p' 'a cattiveria d' 'a ggente.
Tenimmo nterra nu ciardino ncantato,
ma è addeventato nu nivo 'e serpiente.
Tu c'hê rialato ll'azzurro d' 'o mare
e nnuje avimmo tignuto 'e russo ll'acqua chiara.
C'hê dato a vocca pe ce fa assaporà 'o mmiele
e nnuje mmece vulimmo masticà fiele.
C'hê dato 'e rrecchie pe ce fa sentere ll'allucche
'e chi sente dulore, 'e chi sta suffrenno.
C'hê dato 'e mmane pe ce fa da' carezze
e nnuje damme pacchere a cchi sta patenno.
Cu 'a vocca spisso ghiastemmammo
e qquanta vote ce sputammo nfaccia.
Ce guardammo comm'a ttanta nemice,
mmece e ce regnere 'e vase e abbracce.
'O mmale ca nterra stammo patenno,
sta facendo troppe, tanta muorte.
Giuvene, viecchie e ccriature appena nate,
stanno luttanno cu na mala sciorta.
Bbuone, bbrutte, bbelle e mmalamente,
cercammo 'e nzerrà 'o male 'int'â na morza.
Aiutece si può, miettece 'a mana toja,
pecché 'e luttà c'ammanca 'a forza.
I' stongo ccà a parlà cu tte llà ncoppa,
ma songo sulo na lucella ncopp'â terra.
Che ssongo i' a ccunfronto a tte:
nu sciore piccerenillo 'int'â na serra.
Ma tu ca vuò bbene a ttutte 'e figlie,
cumpatisce chi nun sape chello che ffà.
Te mploro pe mme e ppe tutte nuje
stamme a ssentere, stongo ccà a tte prià.
Madonnina bella 'stu manto tuojo mmaculato,
stiennelo comm'a nu velo ncopp'ê peccate.
Prutiegge a cchi tene 'o core affaticato,
si può perduone...'sti figlie addulurate.
